Hij was 24, ik was 15.

Ik legde mijn hoofd achterover.

Ik wist wat hij wou, ik wilde niet.

Z’n handen bewogen langzaam naar de plek.

Ik hield mijn adem in en wachtte.

Bij het zien wat hij in zijn handen had,

werd ik warm en koud tegelijk.

"Ik zal voorzichtig zijn" zei hij.

Toen vroeg hij of het wat wijder kon.

Zenuwachtig deed ik wat hij vroeg.

"Nu kan ik er beter in" zei hij.

Het begon te bloeden en deed pijn,

maar ik gedroeg me als een vrouw.

Opeens kreunde ik. Hij deed me pijn!

"Hij is eruit" zei hij.

Met zijn doekje dopte hij het bloed op.

Wat een gevoel.

Maar het was de eerste en de laatste